یادداشت| به سوی پیروزی کوچه باز کنیم

حکایت ما و دنیا هم همین گونه است.

باید آن را شناخت.

در تعامل با آن باید نقشه راه داشت، هدف گذاری کرد و به سوی آن گام ها را تنظیم کرد.

هیچ بازی را هم نمی شود یافت که نقشه و طرح نداشته باشد.

- بی نقشه راه، معلوم نیست به مقصد برسیم.

قاعدتا نرسیدن است.

اگر کسی بی نقشه و آدرس به مقصد برسد استثنا و اتفاق است.

حکایت ما و دنیا هم همین گونه است.

باید آن را شناخت.

در تعامل با آن باید نقشه راه داشت، هدف گذاری کرد و به سوی آن گام ها را تنظیم کرد.

هیچ بازی را هم نمی شود یافت که نقشه و طرح نداشته باشد.

حتی بچه ها هم در بازی های کودکانه خویش سناریو هایی در ذهن دارند که در تماشای بازی شان می شود خواند.

خدا رحمت کند حاج اسماعیل دولابی را نگاهی از این منظر به دنیا داشت؛ دنیا لهو و لعب و بازی است، آن را بازی بدان و خوب بازی کن و از آن لذت ببر تا خستگی ات در رود و در امر آخرت شاداب و سر حال باشی و بتوانی رشد کنی .

کسی از کوچه کسلی و به هم ریختگی به باغ شادابی و قاعده مندی نمی رسد.

مرحوم، با ظرافت تمام توجه مان می داد که دو گروه ضرر کردند: یک گروه که دنیا را جدی گرفتند و دائم حرص و غصه خوردند و ظلم کردند و جر زدند، که در نتیجه هم دنیایشان تلخ و تبار شد و هم آخرتشان را که نقطه مشق مقابل دنیاست به بازی گرفتند.